Ayuda

Quintus Porcius Vetustinus

Biografía

Porcius Vetustinus, Quintus. Q(uintus) Porcius Q(uinti) fil(ius) Quir(ina) Vetustinus. Reinosa (antes Iuliobriga) (Cantabria), m. s. I – m. s. II. Sacerdote de la provincia Hispania citerior.

Como declara una inscripción de Tarraco (Tarragona), Quintus Porcius Vetustinus fue Cántabro Iuliobrigense (de Iuliobriga), lo que declara al mismo tiempo su origen étnico y urbano y lo que coincide con su censo en la tribus Quirina. De sus relaciones familiares sólo se sabe que fue hijo de otro Quintus Porcius y probablemente padre del Porcius Vetustinus que se conoce como procurador financiero de Mauretania Caesariensis el año 150.

Su carrera comenzó como prefecto de una unidad militar auxiliar, la cohors I Latobicorum et Varcianorum equitata, estacionada en Germania inferior a finales del siglo i. El deterioro del texto de Tarragona impide conocer qué puestos siguieron a este destino; sin embargo, en las primeras décadas del siglo ii Quintus Porcius Vetustinus había regresado a la Península Ibérica, en donde fue elegido por la asamblea provincial de la Hispania citerior (concilium) para ocupar el sacerdocio del culto al Emperador en Tarragona (flamen provinciae Hispaniae citerioris) en representación de esa provincia.

 

Bibl.: H. Hübner, Corpus Inscriptionum Latinarum (CIL), vol. II, Berlin, Academia Litterarum Regia Borussicae, 1869, n.º 4240; R. Etienne, Le culte impérial dans la Péninsule Ibérique d’Auguste à Dioclétien, Paris, Ed. E. de Boccard, 1958 (2.ª ed. 1974), págs. 131 y 138; H.-G. Pflaum, “La part prise par les chevaliers romains originaires d’Espagne à l’administration impériale”, en Les empereurs romains d’Espagne (Coloquio Madrid 1964), Paris, Centre National de la Recherche Scientifique, 1965, págs. 104-106; G. Alföldy, Die römischen Inschriften von Tarraco (Madrider Forschungen 10), Berlin, Walter de Gruyter, 1975 (= RIT), pág. 166, n.º 302; H. Devijver, Prosopographia militiarum equestrium quae fuerunt ab Augusto ad Gallienum I-VI, Lovaina, Universitaire Pers Leuven, 1976-2001, págs. 675- 676 y 2210, n.º P 99; D. Fishwick, The Imperial Cult in the Latin West. Studies in the Ruler Cult of the Western Provinces of the Empire I-III, Leiden, Brill, 1987-2002 (vol. III.2, 2002, pág. 114); K. Wachtel, Prosopographia Imperii Romani saec. i, ii, iii. Editio altera (PIR²), Pars VI, Berlin, Walter de Gruyter, 1998, pág. 370, ad n.º P 870; J. Spaul, Cohors. The evidence for and a short history of the auxiliary infantry units of the Imperial Roman Army, Oxford, British Archaeological Reports International Series 841, 2000, pág. 328; G. Alföldy, Corpus Inscriptionum Latinarum, vol. II (editio altera), fasc. 14, n.º 1162 (CIL II²/ 14, 1162), en prensa, con el resto de la bibliografía.

 

Géza Alföldy y Juan Manuel Abascal Palazón

Relación con otros personajes del DBE

Biografías que citan a este personaje

Personajes citados en esta biografía

Personajes similares