Ayuda

Francisco de Peña Calvo

Biografía

Peña Calvo, Francisco. Villarroya de los Pinares (Teruel), 1540 – Roma (Italia), VIII.1612. Decano de la Sacra Rota Romana, patricio y senador romano.

De familia noble, estudió en la Universidad de Valencia Filosofía, Teología y Jurisprudencia, tomando el bonete de doctor. En 1588 se trasladó a Roma al ser designado por Felipe II auditor de la Sacra Rota por la Corona de Aragón, siendo admitido en el Tribunal en octubre de dicho año.

En 1589 fue declarado patricio y senador romano, siendo prior de San Bartolomé de Calasanz y capellán de Su Santidad. Fue también prelado doméstico, juez apostólico delegado y promotor de los procesos de canonización de san Diego de Alcalá, de san Jacinto, de san Raimundo de Peñafort, de san Carlos Borromeo y de santa Francisca Romana. Por sus conocimientos fue nombrado miembro de las Juntas creadas por Pío IV y san Pío V para la corrección e interpretación del Decreto de Graciano.

Renunció la mitra de Albarracín para la que le propuso el Rey, prefiriendo su cargo en la Rota y el cumplimiento de los encargos en Roma del Monarca. El 9 de junio de 1604 fue designado decano de la Rota, ocupando la presidencia hasta su muerte en agosto de 1612. Su cadáver fue trasladado a su localidad natal, sepultándolo en su capilla de la iglesia parroquial, que había reformado y enriquecido mucho y en la que fundó cuatro capellanías para su servicio. Su gran biblioteca fue cedida al Convento de la Minerva de Roma, excepto sus manuscritos y doce tomos de Decisiones suyas que fueron heredados por su sobrino Francisco, arcediano de Zaragoza.

 

Obras de ~: In directorium Inquisitorum a Nicolao Eymerico conscriptum commentaria, Roma, ex Aedibus Populi Romani, 1578 (reimpr. en Roma, por Gregorio Ferrari en 1585 y 1587, con adiciones por Marco Antonio Zalterio en 1607, y extractada por Luis Bariola, en Milán en 1610); In ambrosii de Virginitate Tractatum de Hoeresi Comentaria, Roma, por Gregorio Ferrari, 1581; In Pauli Grillandi de Hoereticis et eorum poenis Notae, Roma, por G. Ferrari, 1581; In Bernardi Comensis Dominicani Lucernam Inquisitorum et eiusdem tractatus. de Strigibus Annotationes, Roma, por G. Ferarri, 1584; De vitae, miraculis et actis canonizationis Sancti Didaci, dicti ab Alcalá, Libri III, Ad Catholicum regem Philippum II, Roma, 1589; Responsio canonica ad Scriptum nuper editium in causa Henrici Borbonii quo illius Fautores persuadere nituntur Episcopos in Gallia jiure illos absolvere potuisse ab excominicatione in casu Sidis Apostolicae reservato, Roma, por Nicolás Mutti, 1595; Censura in arrestum Parlamenti curiae criminalis Parisiensis, ubi pronuntiatum 29 Decembris 1594 contra Joanem Castellum et RR.PP Societatis Jesu, Roma, por Nicolas Mutti, 1595; Vita Sancti Raymundi de Peñafort e vetusto Anonimo Scriptore brebiter collecta, notis illustrata et duobus libris aucta. Quorum prior, de quibusdam Sancti Raymundi Miraculis, post mortem. Alter de gestis canonizationis agit, Roma, ex tipograph Nicolai Mutti, 1601; Relacione sumaria della vita, santita, miraccoli, atti et canonizatione di Santa Franchesca Romana, Roma, por Bartolomé Gianetti, 1608; Vita Sancti Caroli Borromei, vertida en español por F. Arias de Saavedra, Sevilla, 1609; De temporali Regni Christi, Roma, por Estevan Paulini, 1611; Decissiones Sacrae Rotae Romanae ab eo formata, coleccionadas y publicadas por D. Diego Antonio Francés de Urgoiti, Obispo de Tarazona, en Lyon, por Pedro Prost en 1648 (para el tomo I) y por Felipe Bordé en 1650 (para el tomo II); Instructio seu praxis Inquisitorum, una cum opere de Offitio Sanctae Inquisitionis Caesar Carenae, Cremona 1655 y otros varios manuscritos citados por Latassa en distintas bibliotecas cardenalicias.

 

Bibl.: D. A. Francés de Urgoiti, Decissiones Sacrae Rotae Romanae ab eo formata, coleccionadas y publicadas por D. Diego Antonio Francés de Urgoiti, Obispo de Tarazona, en Lyon, por Pedro Prost en 1648 para el tomo I y por Felipe Bordé en 1650 para el tomo II; Real Provisión Ejecutoria de Infanzonía ganada en la Real Chancillería de Aragón por D. Juan Francisco Peña y Matheo, Regidor Perpetuo y vecino de Villaroya de los Pinares, Zaragoza, por Juan Malo, 1740; P. Mariana, Historia de España, edición de Valencia, 1783; F. de Latassa y Ortín, Bibliotecas antigua y nueva de escritores aragoneses, aumentadas y refundidas [...] por M. Gómez Uriel, Zaragoza, Calixto Ariño, 1884-1886, 3 vols. (ed. facs. Pamplona, Analecta, 2001).

 

Manuel Fuertes de Gilbert y Rojo, barón de Gavín

Relación con otros personajes del DBE

Biografías que citan a este personaje

Personajes citados en esta biografía